Wat het bezoek bij de boer met mij deed
Het was begin december, ’s morgens vroeg met de dauw nog op het veld liepen we bij boerderij Den Elshorst. Met een clubje collega’s van Boerschappen deden we die dag een ‘tour de boer’. Langs een aantal boeren die producten leveren voor de boxen waar ik de recepten voor schrijf. Veel prachtige seizoensgroentes gezien (daarover een andere keer meer) en alles geleerd over de varkens van Ben en Thea. En daar gebeurde iets dat ik nooit van mezelf had verwacht.
Meer over de boerderij met varkens in Diessen
Zij hebben weidevarkens en die leven helemaal buiten; dit komt niet vaak meer voor. Uit 8 verschillende rassen is een bastaardras ontstaan. Hierdoor zijn de zeugen sterk en kunnen nakomelingen goed tegen het buitenleven. Ze lopen lekker met de neus in het zand, de hele dag te wroeten.
Ongeveer 2 keer per jaar krijgt een zeug een nest van gemiddeld 10 biggen. Op Den Elshorst bevallen de zeugen in een ‘kraamkamer’. In de eerste week ligt de moeder ‘vast’, om te voorkomen dat ze op de biggen gaat liggen of staan. Daarna schuiven ze door naar de grote ‘familiekamer’ met nog wat andere moeders en kleine biggetjes. Na een aantal weken gaan ze lekker naar buiten.
Eerst een dikke maand op het terrein waar ook plaggenhutten staan. Die bieden bescherming tegen zon, wind en regen. Als het gras op is gaan ze naar het volgende stuk land met vers gras. Daarna de grote weide in. De weide waar wij die dag als eerste langsliepen en de varkens langzaam aan het wakker worden waren.
Naast onbeperkt gras, krijgen ze 1x per dag eten. Dat is een mengsel van maïs, zonnebloemen en brokjes met vitamines en mineralen. De varkens krijgen tijd om te groeien. De slacht is na 9 tot 12 maanden (in de buurt, dus kort transport), in tegenstelling tot 6 maanden in het reguliere circuit. Heel af en toe wordt een ziek varken behandeld met penicilline. Ze gaan naar het reguliere circuit en worden niet als weidevarkens verkocht.
Wat de dag op z’n kop zette
We hebben het hele terrein gezien. Van de grote weides waar Thea vertelde wat er allemaal voor lekkers in de grond te vinden is en waar ze dus genoeg te wroeten hebben, naar het stuk waar de maïs en zonnebloemen worden geteeld voor het voer (in plaats van soja). Daarna mochten we (na het aantrekken van een speciale overal) de schuur in.
Daar stond Ben op ons te wachten. Je kon de varkens al ruiken en alle toonhoogtes al horen. Waren hier dan de mini’s te zien? En jawel. We liepen de ‘kraamkamer’ in waar het wemelde van de schattigheid. Varkentjes van een dag oud, maar ook van bijna een week. En wat een verschil in grootte al!
Via de familiekamer waar een paar moeders lekker lagen te chillen en de kids de boel ontdekten, naar een ruimte met banken. Huh? Die snapte ik even niet. Kregen we meer uitleg? Dan konden we toch best even blijven staan?
Nee, jongens. Ben kwam aan met biggetjes van een dag oud! En jongens, die mochten we dus op schoot! En ja, dat is zo. ongelofelijk. veel. schattiger. dan. je. denkt. Ik kan het niet omschrijven, zo lief. Zo klein en warm. Lekker al een beetje geluidjes aan het maken. Damn, jongens. Niet te doen gewoon. Ik had niet gedacht dat ik hier ooit zo van ondersteboven zou zijn!
Waarom ik dit allemaal vertel? Precies om dezelfde reden waarom je niet vegan moet eten. Say whaaat?
Waarom níet vegan eten?
Of kan ik beter zeggen: waarom je niet vegan móet eten? Was je echt bang dat ik zoiets zou zeggen & vega zou ontmoedigen als ik net met zo’n mini-biggetje heb geknuffeld? Ik denk dat het goed is dat begrijpt dat de klemtóon net even anders gelezen moet worden hier 😉
Die mini biggetjes zetten mijn dag op z’n kop. Wat een ongeloooofelijke schatjes zijn dat. Mijn vriendinnen weten het, ik kon er die dag niet meer over op houden. Zo’n mini, warm, cute, schattig ding op schoot. Mij kon je die dag niet gelukkiger maken. Ik kan er nog uren over doorgaan, maar ik zal het jullie besparen 😉
Alle feiten over de varkens, dat ze geslacht worden, waar ze heen gebracht worden, hoe oud ze dan zijn, etc. Dat zette mijn dag niet op z’n kop. En waarom dan niet? Ik hoor het je denken: “Jezus Clau, hebbie geen gevoel ofzo?”
Hoe meer we weten, hoe beter we kunnen kiezen
“Weet wat je eet”, al bekend sinds ik de opleiding startte en waarschijnlijk al veel eerder daarvoor. Van mij zul je nóóit iets moeten. Je moet niet stoppen met vlees eten, je moet geen fruit eten, je moet patat niet laten staan, je moet geen bonen eten, je moet geen water drinken. Je mag het heeee-le-maal zelf weten.
Mijn enige taak & missie = jou goed informeren. Zodat jij zelf kunt kiezen wat je doet. En zelf kunt bepalen wat je koopt. En zelf kunt zeggen: ik kies voor vegetarisch/vegan/vlees/iets daar tussenin en ga zo maar door.
Deze varkens als voorbeeld… Ik eet al een lange tijd geen rund- en varkensvlees. Dat komt omdat ik bewerkt & rood vlees graag laat staan voor mijn gezondheid. Als ik als uitzondering wel vlees eet, dan wil ik daar graag alles over weten. Heeft het een Beter Leven-keurmerk, is het biologisch, is het lokaal? Maar daarin is vlees voor mij geen uitzondering.
Als ik groente koop, check ik waar het is geproduceerd. Als ik bonen koop, check ik waar ze zijn verbouwd. Als ik rijst koop, check ik of het een Fair-trade product is. En ga zo maar door. Ik vind bepaalde dingen belangrijk voor mijn gezondheid, voor het milieu, voor het dierenwelzijn. Dan vind ik dat ik daar ook wel meer over moet weten.
Het is voor mij dus geen shock om alle feiten over deze dieren te horen. Ik wil weten wat ik eet, daar hoort alles bij. Van schattige biggetjes tot slachthuizen. Daar kan ik mijn kop niet voor in het zand steken en ik kan het niet leuker maken dan het is.
Jij bepaalt voor jouw lijf
Nogmaals: je mag van mij alles. Je móet ab-so-luut niks. Jij kiest voor jouw lijf en voor jouw omgeving. Daarbij wil ik je wel één ding meegeven: kies bewust en ga na wat je koopt en waarom precies. Waarom die paprika, dat kippetje, die eieren en deze aardappelen?
Wanneer je bewust kiest, koopt en eet wordt je niet alleen wijzer. Het helpt je gaandeweg wat puurder te eten. Wat vaker een zakkie hier en een pakkie daar te laten staan. Eens te kiezen voor plantaardige opties. Een saus zelf te maken. Misschien wel heel per ongeluk ineens een vegan of vegetarische maaltijd te eten, zonder dat je bewust het vlees hebt geskipt. Het kan en het gaat op jouw tempo.
Als je denkt aan mijn motto: “niet wat niet, maar wel wat wel”, dan kom je er wel 😉 Wel: “Lekker geroosterde noten over de stamppot heen”. Niet: “Zo jammer dat we nu geen speklapje meer mogen bij de stamppot”. Zie je het verschil? En ga je er mee aan de slag? Laat me vooral weten waar ik je bij kan helpen. Je weet me te vinden, toch?
Bij een verjaardag horen traktaties
Ja hoor, het is zover. Daar waar ik vorig jaar al zweetaanvallen kreeg van een 3 en een 0, krijg ik die dit jaar van een 3 en een 1. Ik ben deze week jarig en ik word 31! Ik vind het ouder worden een dingetje en weet ondertussen dat ik me uiteraard aanstel. Want ik ben hartstikke blij dat ik er weer een jaar bij op mag tellen en vooral trots dat ik dat in goede gezondheid kan doen! Dit weekend vier ik het met familie en vrienden en vandaag alvast met jullie.
Want: bij een verjaardag horen traktaties! Maar met een verjaardag op 7 januari, zit heel Nederland altijd aan de water en probeert de taartjes te vermijden. Hartstikke good busy, dus ik zal jullie daarom ook niet gaan verleiden met allerlei lekkers. Ik had wat anders bedacht dan eten. Ja, het kan… zelfs bij mij 🙂
Ik hoor het steeds vaker om me heen. Men wíl wel eens een dag vlees skippen, maar weten niet hóe. Hoe maak ik het lekker? Wat kies ik als vervanging, wat moet ik met die bonen? Vandaar onderstaande tips.
3 cadeaus / tips om je patroon te kunnen doorbreken
‘Praktisch’ is mijn middle name, of je nu wilt of niet 😉 Ik help je dan ook graag op weg. Leuk al die motiverende woorden, maar hóe doe je dat dan? Hoe zet je die andere bril op? Hoe kun je je patroon doorbreken? Hoe zet je eens een keer een vegetarische maaltijd op tafel zonder protest van de rest van de familie? Check this out:
- Schrijf jezelf in voor de Week Zonder Vlees. Deze vindt dit jaar plaats op 9 t/m 15 maart. Tijdens deze week ontvang je de lekkerste recepten, tips voor broodbeleg en hapjes, hebben veel restaurants een speciaal vega menu en ga zo maar door. Nooit zo makkelijk geweest 😉 Of nouja, dat lees je in mijn dagboek van vorig jaar 🙂
- Duik eens in een vegan of vegetarisch kookboek. Of juist een boek over bonen, groente of peulvruchten. Als daar de focus op ligt in de recepten, kun je er 99% zeker van zijn, dat er extra veel smaak aan zit en je het vlees niet mist! Je zult verrast zijn van alle bereidingsvormen, de lekkerste sauzen & dressings en dan heb ik het nog niet eens over die kleuren die van je bord springen!
- Gun jezelf wat tijd. Misschien wel het mooiste cadeau. Je wilt (te) graag, dat is niet erg. Maar net als met de meeste goede voornemens: als je een te hoog doel in een te korte tijd voor elkaar wilt krijgen, ga je het snelst voor gaas. Ook dat is niet erg, maar het was niet je bedoeling. Toch? Begin eens met 1 recept. Bevalt dat? Herhaal dat dan. Misschien kom je wel uit op een dag vega per week, de #meatlessmonday bijvoorbeeld. Ga zo steeds een stapje verder en zoek naar wat jij lekker vindt. Lekker eten = goed vol te houden 😉
Heb je nog vragen? Ik ben dan wel jarig, maar ik werk deze dag gewoon hoor! Stel je brandende vraag dan ook gewoon per mail (claudia@eenvorkjemeeprikken.nl), in een gratis sessie of op Instagram!