Bijna op de dag af, 6 jaar geleden wilde ik weg. Weg van het eiland met ijskoude douche, mieren en vliegen in mijn eten, de grootste spinnen ooit gezien en de slangen die langs me op de trap naar het hutje glipten. Totdat… Tja, totdat we ’s nachts op het strand patrouilleerden en het eerste nest uitkwam. Honderd mini schildpadjes zwaaiden naar ons. Of we ze even naar de zee konden brengen (om misschien wel nooit meer terug te komen).
Wat maakt het zo moeilijk voor ze?
Maar wacht eens even, schildpadden hebben toch iets ingebouwd, zodat ze hun eigen eieren op hetzelfde strand leggen als waar ze zelf ter wereld kwamen? Klopt, zo knap en gaaf. Niet zo gaaf, of helemáál niet gaaf: maar 1 op de 10.000 schildpadden overleeft het tot haar 30e om überhaupt eieren te kunnen gaan leggen. Tenminste, dat waren de cijfers van 2013 en dat zal alleen nog maar vreselijker zijn geworden.
Nog voordat ze de zee bereiken, kunnen ze worden afgeleid door alle lichten van strandtenten en hotels. Ze kruipen namelijk richting het licht van de maan, maar een fel lichtbord van een bar lijkt in de kleine oogjes van de zeeschildpad misschien wel net zo goed op de maan. Dus kruipen ze terug het strand op. Never nooit hebben ze de energie meer om bij nader inzien toch de zeekant op te gaan. Als ze onderweg niet al gepakt worden door krabben.
Wat maakt het nog erger voor de schildpad?
Als ze wél de zee halen, zijn de eerste paar dagen de meeuwen hun grootste vijand; ze kunnen namelijk nog niet onder water zwemmen. Daarna zijn ze, als ze groter groeien, vaak terug te vinden als bijvangst in vissersnetten. Maar in mijn ogen nog velen malen erger: ze gaan dood omdat ze plastic eten. Rietjes, zakjes, stukjes, alles zweeft er rond en belandt ín de schildpad. Eén van de dingen op het menu van de schildpadden is namelijk: kwal. En een plastic tasje dat in de golven dobbert, lijkt met wat fantasie verdomd veel op een kwal. En zo’n plastic zakje doet het zegmaar niet zo goed in de darmen van de schildpad.
Daarnaast heb je uiteraard nog de stropers die de eieren al jatten voordat ze uitkomen en er op de zwart markt grof geld mee verdienen. Of de andere roofdieren in de zee natuurlijk. En dan kun je denken: “Tja, dat is de natuur”, maar zo makkelijk kom je er niet van af. Tijdens ons vrijwilligerswerk bij Juara Turtle Project hebben wij in korte tijd ongelofelijk veel geleerd. Hoe als 1 diersoort langzaam uitsterft, het hele ecosysteem in de war wordt geschopt bijvoorbeeld. Maar nog veel belangrijker: welke kleine dingen wij zélf kunnen doen om het grote verhaal ietsje minder erg te laten worden.
Zelf met minder plastic de supermarkt uit
Zo doe ik geen fruit meer in plastic zakjes in de supermarkt, maar plak ik die sticker gewoon op de kiwi zelf – ik eet de schil toch niet. En waarschijnlijk erger jij je net zo erg als ik aan die in plastic verpakte paprika’s. Why? Ik pak liever eentje zonder, of dan maar een andere groente. Maar wat kan ik nog meer doen? Waar is er nog winst te behalen tijdens het boodschappen doen? Buiten het recyclen van plastic na gebruik.
Ik was maandag nog vrij na de vakantie, dus ik had alle tijd. Ik heb daarom iets meer tijd genomen voor het boodschappen doen – niemands hobby, maar ik offerde me op 😉 En dus meteen even wat voorwerk voor je gedaan 🙂 Bij alles wat ik nodig had, ging ik eens kijken wat ik nu eigenlijk pakte. Was het uit gewoonte? Of omdat dit de goedkoopste is? Wat nu als ik eens op ga letten of ik een plastic-vrije versie kan vinden?
Waar valt nog winst te behalen?
Rijst was één van de dingen die ik had gemist, dus dat stond op mijn lijstje. Voor de nasi wilde ik graag zilvervliesrijst hebben. Nu heeft AH Basic een zak met hele prima zilvervliesrijst & nog goedkoop ook. Maarja: in een plasticzak dus. Dan zit er nog een hoop rijst in een pak, maar daarín dus in een plasticzak. Dubbel zoveel verpakking dus en dat willen we ook niet. En vaak weet je het pas als je het pak openmaakt. En zo ver ga ik dan weer niet in mijn onderzoek voor jullie 😉 Tip: kijk of het pak een ‘hier openen’ schuifje heeft zoals bij de hagelslag. Dan weet je voor 99% zeker dat de rijst ‘alleen’ in karton zit. Score, alvast 1 product dat ik vaak koop plasticvrij.
Volgende: olijfolie om in te bakken was op. Nu hebben we echt heerlijke extra vierge meegenomen uit Italië, maar ik wilde ook nog ‘gewone’. Nu koop ik er vaak eentje die in mijn keukenkastje past en dus niet te hoog is. Maarja: dat is dus blijkbaar ook een plasticfles. Welke zit in glas én past in mijn keukenkastje? Binnen no time eentje gevonden. En bakt nog lekker ook.
Welke wensen je ook hebt…
Wat je eisen of wensen ook zijn, er is vaak een oplossing. Zonder plastic, beter leven keurmerk of dierenwelzijn, biologisch, minder verzadigd vet, meer vezels, minder suiker of juist Fairtrade. Van mij moet uiteraard niks, iedereen heeft zijn/haar eigen eisen en wensen. Wat vind jij belangrijk?
Waar wil jij meer of juist minder van? En ben je daar ook bewust mee bezig? Je kunt ook niet meteen alles oppakken en dat gaat in stapjes. Stel daarin niet te hoge eisen aan jezelf en pak steeds 1 ding erbij. Alleen dan is het goed in te bouwen en vol te houden. Zo heb ik het plastic weer naar een volgend niveau getild, dat vond ik wel tijd worden. Ik vertel je zo wat de eyeopener dit keer was en welk letterlijk voorbeeld een schop onder mijn kont was. Zo werkt dat nu eenmaal vaak – we hebben iets nodig waar we ons wat bij voor kunnen stellen in plaats van alle vage leuzen.
Wat een eyeopener, die baby’s
Tioman is het mooiste eiland dat ik ooit heb bezocht. Prachtige omgeving, oorverdovend stil, maar bovenal heeft het mij bijzondere dingen gebracht. Toen we in Singapore woonden zijn we nog eens teruggegaan. Ik had die eerste dag in 2013 nooit gedacht dat dat eiland met al die enge en vieze dingen ooit zoveel impact zou gaan maken in mijn leven en dat ik zelfs van dat eiland zou gaan houden.
We hebben daar Daniel, een vriend voor het leven, ontmoet die inmiddels de hele boel runt. En ik ben me ongelofelijk bewust geworden van het plasticprobleem en ik moet geregeld een traantje wegpinken als ik aan die kleine beestjes denk (totaal hebben we een paar honderd schildpadjes vrijgelaten in die periode). Je kunt je mijn status dan ook wel voorstellen als je weet dat wij een aantal weken geleden onderstaande foto ontvingen van Daniel. We hadden een nest gesponsord en onze baby’s waren uitgekomen. Ik was er werkelijk de rest van de dag door van slag. Onze baby’s: wie van hen zal ooit terugkeren op het strand van Tioman? Eerlijk: ik zou het eigenlijk niet eens wíllen weten…
Je bent al zo goed bezig
Wat ik je niet vraag: het Juara Turtle Project bezoeken. Wat ik wel bij je neer wil leggen: ga aaaaaalsjeblieft wat bewuster om met je plasticverbruik. Ik weet dat je al ontzettend goed bezig bent met je Dopper en in godshemelsnaam die plastic Spa-flesjes niet meer koopt – dank u. Ook weet ik dat je inmiddels je eigen tas meeneemt naar de supermarkt en je het wel uit je hoofd laat om een plastic tasje bij de kassa te vragen/kopen. Maar er is nog zoveel meer winst te behalen, jongens.
Heb je geen idee hóe en weet je niet waar je de tijd vandaan moet halen om daar eens bewust naar te kijken? Maar weet je dondersgoed dat ook jij je steentje bij kunt dragen en wil je ook echt wel minderen? Lees dan vooral verder. Heb een toffe workshop voor je op de planning staan en de eerste paar plekjes zijn al bezet. Maar ik heb een lange tafel zoals je ziet 😉 Grijp vooral je kans.
Wie zit er binnenkort aan tafel bij Een Vorkje Meeprikken?
Maaltijdplannen omvat zo veel aspecten. Niet alleen wát eet ik deze week? Vis, vlees, vegetarisch, pasta, nasi? Ook waarmee kook ik deze week? Heb ik nog veel op voorraad of moet ik een hoop kopen? Of wat dacht je van wanneer kook ik? Alvast voor 2 dagen op de zondag of iedere dag opnieuw? Hoe houd ik ruimte voor spontane dingen en hoe zorg ik voor de juiste basis? En zoals je vandaag ziet zelfs: Wat koop ik precies en waar let ik op qua verpakking en plastic?
Wow, wat een hoop vragen! En wow wat zou dat heerlijk zijn om daar de antwoorden op te krijgen die in jóuw leven passen, toch? Ideaal dus dat daar iets moois voor ontwikkeld is 😉
Wanneer is de workshop?
Er volgt een nieuwe ronde met workshops van Een Vorkje Meeprikken en wel op donderdag 24 oktober en woensdag 30 oktober. Het zal starten om 19:00 uur, om vervolgens rond 21:30 uur gewapend met een pakket aan handige tools weer de deur uit te kunnen stappen.
Waar ga ik leren maaltijdplannen?
En yes, die deur, dat is mijn voordeur in Den Haag. Want hoe fijn is het om samen met anderen aan een lange tafel alle tips en trucs uit te wisselen en er zo nog beter achter te komen wat voor jou werkt? En ondertussen te genieten van de lekkernijen die uit de keuken worden getoverd? 😉
Welke investering ga ik daarvoor doen?
En omdat ik nog in die lekkere vakantie vibe hang momenteel, wil ik het je aanbieden voor een pilotprijs á € 37,50 (ex. btw). Vooraf laat ik je een schets maken (mag letterlijk, mag geschreven) van hoe het nu gaat bij jou en wat je voor jezelf graag ziet veranderen. Waar wil jij meer tijdswinst halen / variatie in gerechten hebben / gezondere keuzes maken / efficiënter boodschappen doen / energie voor over hebben? Dan kunnen we dat mooi die avond onder het genot van allerlei lekkers gaan bespreken. Zodat jij en je tafelgenoten de deur uitgaan met een pakket aan fijne tips & trucs om écht aan de slag te kunnen.
Hoe reserveer ik een plek aan die tafel?
Ik hoor het al, jij wilt erbij zijn. Dat vind ik natuurlijk hartstikke gezellig! Maar om te zorgen dat ik je ook daadwerkelijk een stoel kan aanbieden voordat het vol zit, raad ik je aan je hier een plek te claimen. Geef aan welke dag je wilt komen, dan reserveer ik een stoel voor je. Heb jij er net zoveel zin in als ik?
Nog vragen over de workshop? Of over een heel ander onderwerp? Dan weet je me te vinden toch? Mail: claudia@eenvorkjemeeprikken.nl Website: www.eenvorkjemeeprikken.nl en Instagram: https://www.instagram.com/eenvorkjemeeprikken/