Met een dieet op vakantie, eindelijk écht uitrusten

Je kunt deze maand het kantoor niet inlopen, of de ene collega vertelt vrolijk haar verhalen over de vakantie en de ander gaat zo de koffer inpakken voor de vakantie. De tijd is weer aangebroken, we gaan met z’n allen even volledig in de chill-stand en bijkomen op een mooi strand of in een fijne stad. Heerlijk! Om daarna in september het met z’n allen te hebben over die kilo’s, dat we weer flink op dieet moeten en dat we toch weer te ver zijn gegaan in Tirol, Thailand, Texel of Toscane. En volgend jaar weer hetzelfde liedje.

De vraag is: wát vinden we nu eigenlijk zo vervelend in september? Hoe we er uit zien? Dat die broek (die toch al oud en versleten was) niet meer dicht past? Of hoe we ons voelden? Dat we ons tijdens die vakantie opgeblazen, chagrijnig en moe voelden en helemaal niet uitgerust zijn? En dat we ervan balen dat we nu weer moeten wachten tot de volgende zomer dat we weer kunnen relaxen en eindelijk weer kunnen bijkomen van alle drukte? Poeh hej.

Tirol

We waren net terug van onze 3 maanden reizen door Azië toen we met de familie op wintersport gingen. Ik voelde me niet top. Had een parasiet in mijn teen gehad in Indonesië, medicatie (god weet wat) voor gekregen en de laatste paar weken in Japan deed mijn buik allesbehalve gezellig. Het kon vanalles zijn, je probeert wat dingen uit. Niets hielp en ik dacht er verder ook niet meer bij na. 

Op vakantie at ik de lekkerste Wienerschnitzels en dronk aan het einde van de middag gezellig biertjes. Hele dagen skiën was lastig, want moe. Dus voor het eten werd er nog even een tukkie gedaan en dan kon ik er weer tegenaan. Eventjes dan.

Thailand

Het ging op en neer, had een nieuwe functie op het werk, drukke periode gehad en nog steeds last van mijn buik. Niet duidelijk wat het was. Bloed geprikt, de gangbare gluten- en lactosetesten gedaan, maar daar kwam niets uit. Er stond een nieuwe vakantie gepland en we vertrokken weer naar Azië. Zó mooi is het daar! Zúlk lekker eten! Zó’n fijne sfeer! Of ik dat allemaal echt helemaal in me op heb genomen, vraag ik me nu af. 

Dat ik na een lange reisdag mijn backpack door het station van Bangkok slingerde, dát kan ik me wel nog ontzettend goed herinneren. Door die buik die me vreselijk in de weg zat, kon ik geen ieniemienie beetje hitte, drukte of vertraging handelen. Gezellig met mij op vakantie dan 😉

Texel

Ook als we dan kort – zeg een weekendje – even gingen ‘bijkomen’, was er altijd wel een minder gezellig moment. Overdag de stad door wandelen, ergens lunchen… en dan: dan stortte ik in. Voor de vorm eerst een zaterdagmiddagborrel, maar ik wilde maar op 1 plek zijn. Die hotelkamer. En daar gingen we dan ook heen. Ik moest even slapen, Pat verveelde zich te pletter. 

’s Avonds konden we weer op pad. Lekker uit eten en nog even ergens wat drinken. Even, want dan was het voor deze oma weer tijd voor bed. Precies dat laatste was wat me zo irriteerde. Ik ben nog jong, toch? Hoe kan ik me dan af en toe zo’n enorme oma voelen?

Toscane 

Inmiddels is al het bovenstaande alweer flink wat jaar geleden. Mijn god, dat zijn toch geen vakanties. Ik was nog moeier dan voordat we vertrokken! Deze zomer is dat allemaal anders. We gaan samen met de auto naar Italië en daar heb ik ongelofelijk veel zin in. Niet alleen maar om de taal, de mensen, het landschap, de zee en de zon. Vooral omdat ik nu waarschijnlijk echt ga bijkomen & relaxen en die buik niet meer in de weg zit.

PDS, “leer er maar gewoon mee leven”

Ik heb namelijk een aantal jaar geleden de diagnose PDS gekregen. Kun je helemaal niks mee, als het aan een arts ligt. Die zegt: “Leer er maar mee leven, je bent wat gevoeliger dan anderen, het kan door heel veel dingen komen, dit is het”. Thank god dat mijn nieuwe – jonge – MDL-arts van het FODMAP-dieet had gehoord én mensen dus door verwijst naar een diëtist. “Hallo, jij bent zélf diëtist, kon je dat niet zelf uitvogelen?” Nee dus. Dat bleek ook wel toen ze me uitlegde welke haken en ogen er aan het dieet zitten.

Het duurt namelijk flink wat weken, je kunt heel veel dingen in die periode niet eten, je moet overal op letten, familie, vrienden uitleggen wat je wel en niet kunt eten als je langskomt, niet drinken, festivals zijn lastig, uit eten ingewikkeld. 

Maar oh oh oh, wat is het verhelderend. En wat geeft het een fijne resultaten binnen een korte periode. Blij met de uitslag? Hell no! Als ik namelijk niet moe, opgeblazen en chagrijnig wil zijn, kan ik het beste tarwe, ui en knoflook weglaten uit mijn dieet. Blij dat ik weet wat het veroorzaakte? Absoluut! Maarja, en dan…

Nieuw dieet kost wat aanpassing

Damn, dat was een aanpassing. Want dat je dan geen brood & pasta kunt eten, á la. Daar zijn alternatieven voor. Maar dat je ook geen ui & knoflook mag, is veel ingewikkelder. Smaak kun je echt wel uit andere dingen halen, maar dit is vooral lastig omdat het over in zit.

Chips van aardappel = top. Ui- & knoflookpoeder daarop = niet top. Hummus, geen tarwe wel knoflook. Vega vleesvervanger geen ui, wel tarwe. Smeersels, sausjes, burgers, dips, overal zit het in. Daarom kun je er dus niet zelf mee aan de slag. De diëtist is er voor je om je precies uit te leggen waar je op moet letten.

Ik ging aan de slag met alle nieuwe ‘maren’. Ik maakte ontzettend veel dingen zelf en daarmee vergrootte ik alleen maar mijn voorliefde voor het koken. Op bezoek gaan, bij iemand mee eten, naar een verjaardag. Dat was de volgende stap. Iedereen wilde iets lekkers voor me maken of in huis halen, maar kort uitleggen wat ik allemaal niet kan eten, was een flinke klus. Daarom had ik het maar omgevormd naar wat ik wél kan. Naturelchips, blokjes kaas, deze toastjes en iets van tomaatjes ofzo. Top. Gezellig. Lekker. Iedereen blij!

Op vakantie met aangepast dieet

En dan vakantie: want hoe overleef je bijvoorbeeld de Spaanse eilanden zonder ui, tarwe en knoflook? Nou gewoon, heel goed! Afgelopen mei was ik op Mallorca en eind juni op Ibiza. 

Mallorca was een verrassing, maar Pat zal Pat niet zijn als hij niet alles zou checken. Veel opties voor het ontbijt, tussendoor een speciale muffin of choco-broodje, bij lunch & diner glutenvrij brood voor mij er standaard bij en ik heb zelfs een heerlijke pasta kunnen eten!

Ook op Ibiza was er een verrassingsdiner geregeld. Maar mijn vriendinnen zouden mijn vriendinnen niet zijn, als ze niet alles zouden checken. De kok die bij ons huis kwam koken heeft elk (ja, elk) gerecht dubbel gemaakt, maar dan zonder tarwe, ui & knoflook. Wauw! En ja, dat was dus een tafel vol tapas (inktvis, kippetjes, mosselen, gehaktballetjes in tomatensaus). En ja, dat was ontzettend lekker! 

Het is even een aanpassing, maar dan heb je ook wat. Mega spontaan ergens heen is iets lastiger, maar met 5 minuten Googlen als je in een stad rondloopt, heb je zo een geschikt restaurant. Misschien word je aangesproken als je buiten bij een restaurant de kaart staat te checken, maar dat is altijd beter dan er binnen achter komen dat er toch niets voor je is. En ja, vragen klinkt soms wat ‘moeilijk’ maar vaak wil iedereen met je meedenken. Restaurants zijn er op uit om jou een goede & gezellige avond/middag te bezorgen, dus voor wat dieet-vragen draaien ze hun hand niet om. 

Vragen kan dus nooit kwaad. Niet aan restaurants, niet aan je reisgezelschap. Het is ontzettend fijn als je niet het gevoel hebt dat jij ‘die ene zeur’ bent. Die buik is al verdomde vervelend genoeg. Zodra je goed uitlegt aan anderen, waarom je graag wat aanpassingen doet met eten, dan gebeuren er fijne dingen. Zo zaten mijn vriendinnen in een stadje al bij een restaurant waar ze ook glutenvrije pasta hadden en kwamen ze de supermarkt uit met glutenvrije San Miguel!

Je hoeft niet te kijken naar alles wat níet kan, maar zoek ietsjes verder naar de dingen die je beter wél kunt eten of drinken. Ik ben ongelofelijk blij dat ik weet wat goed is voor mijn lijf en hoe die daar op reageert. Zo kan ik me niet alleen in mijn gewone leven, maar ook op vakantie goed voelen. Vakantie gaat er om dat je geniet & dat je uitrust. Het gaat dus zeker niet altijd om de calorieën en het aankomen.

Ik kan met veel plezier een glutenvrije muffin naar binnenwerken, maar ongelofelijk chagrijnig worden als er ui & knoflook door mijn ‘healthy’ salad zaten. De afgelopen vakanties heb ik de Spaanse eilanden mogen ontdekken, heb ik het e.e.a. gepland (yoghurt gekocht voor ontbijt, glutenvrije crackers mee), van het weer genoten, biertjes gedronken en lekker (veel) gegeten. Maar ik heb géén opgeblazen buik gehad en géén noodzakelijke tukkies hoeven doen. 

Hoe kun jij gezelliger terugkomen van vakantie?

Ik kwam dus daadwerkelijk uitgerust thuis. Ik kon er weer even tegenaan! Yeah! Aan het einde van de zomer staat Italië dus op de planning en je kunt je voorstellen: daar heb ik ontzettend veel zin in. Ik gun het jou om óók uitgerust terug te komen van je welverdiende vakantie. Moet je daar helemaal een FODMAP-dieet voor volgen en alles laten en overal opletten? Nee.

Je kunt met kleine stapjes & mini-aanpassingen al zoveel voordeel halen. Ik kijk graag een keertje met je mee hoe jij op simpele wijze je vakantieplezier kunt vergroten en je niet alleen gezellig kunt zijn voor anderen, maar je je ook gezellig voelt met je eigen lijf. Waar ga jij heen deze zomer? Dichtbij huis of iets verder weg? Ga je naar het strand of een gave stad? En heb je een appartement of een hotel? Kook je zelf of ga je uit eten? Stuur me een berichtje of vraag een gratis sessie aan. Alvast een fijne vakantie & zomer gewenst!